دلایل شایع درد پا در افراد دیابتی

آیا می دانید هر پا از 26 استخوان به همراه عضلات، تاندون ها، رباط ها و مفاصل تشکیل شده است؟ بنابراین تعجب آور نیست که مشکلات و دردهایی در پاها ایجاد شود. افراد دیابتی در معرض ابتلا به تعدادی از مشکلات مختلف پا قرار دارند، به همین دلیل مدیریت خوب قند خون و مراقبت از پا بسیار مهم است. مسائل پزشکی، کفش های نامناسب و آسیب دیدگی همه از علل احتمالی درد پا هستند. بیایید نگاهی دقیق تر به برخی از دلایل درد پا و راه کارهای برای جلوگیری و درمان این موارد، بیاندازیم.

نوروپاتی دیابتی

دیابت می تواند باعث آسیب به اعصاب در پاها شود، که به آن نوروپاتی محیطی دیابتی گفته می شود. نوروپاتی دیابتی می تواند باعث بی حسی، سوزن سوزن شدن و درد شود. بعلاوه، اگر احساس پایتان را از دست بدهید، ممکن است وجود سنگریزه در کفش خود و یا تاولی که در پا ایجاد شده است را احساس نکنید، که می تواند باعث جراحت و زخم شود. سپس جراحتها و زخم ها می توانند عفونی شوند و اگر به درستی درمان نشوند، می توانند خطر قطع عضو را افزایش دهند.

درمان

اگر ابتلا به نوروپاتی دیابتی در پاها برای شما تشخیص داده شود، پزشک شما ممکن است داروهایی برای تسکین درد عصب تجویز کند. این داروها شامل موارد زیر هستند:

•         داروهای ضدصرع مانند پرگابالین(نام تجاری Lyrica) یا گاباپنتین(Neurontin)

•         داروهای ضدافسردگی مانند آمی تریپتیلین، ایمی پرامین، دولوکستین (Cymbalta) یا ونلافاکسین(Effexor)

•         مسکن های بدون نسخه مانند استامینوفن، ایبوپروفن، پچ لیدوکائین یا کرم کپسایسین

سایر درمان های احتمالی ممکن است شامل طب سوزنی یا تحریک الکتریکی عصب از طریق پوست (TENS) باشد.

بیماری شریان محیطی

بیماری شریان محیطی (PAD) هنگامی اتفاق می افتد که انسدادها یا اسپاسمهایی در رگهای خونی رخ دهد. در این بیماری رگهای خونی پاها بیشتر درگیر می شوند. ابتلا به دیابت و همچنین فشار خون بالا، کلسترول بالا، سیگار کشیدن و اضافه وزن یا چاقی خطر ابتلا به PAD را افزایش می دهد. علائم شامل درد در ساق پا هنگام راه رفتن، درد در انگشتان پا و زخم هایی است که در مچ پا یا پاشنه پا ایجاد و بهبود نمی یابند.

درمان

تغییر سبک زندگی قسمت عمده ای از درمان PAD است و شامل ورزش منظم، تغذیه سالم، کاهش وزن و ترک سیگار است. داروهایی برای کاهش فشار خون و کلسترول تجویز می شود. همچنین ممکن است برای جلوگیری از لخته شدن خون دارویی برای شما تجویز شود و همچنین داروی سیلوستازول که رگ های خونی را برای ادامه جریان خون باز می کند، تجویز شود. جراحی ممکن است در موارد شدید PAD لازم باشد.

قوز شست پا

قوز شست پا، یا هالوکس والگوس یا بونیون (bunion) یکی از دلایل عمده درد پا است وهنگامی رخ می دهد که انگشت شست پا به داخل منحرف و به سمت انگشتان دیگر خم شود. این منجر به یک برجستگی استخوانی در کنار پا می شود، و می تواند بسیار دردناک شود، به خصوص هنگامی که کفش می پوشید. افراد مبتلا به دیابت که دارای اضافه وزن هستند و دارای مشکلات پا می باشند، به دلیل کاهش جریان خون در پا و آسیب عصبی، مستعد ابتلا به انحراف شست پا هستند.

درمان

•         پوشیدن کفش های جادار و راحت برای ایجاد فضای بیشتر برای انگشتان پا

•         پرهیز از پوشیدن کفش های تیز

•         استفاده از پد یا کوسن های بونیون

•         استفاده از کفی کفش

•         مصرف مسکن های بدون نسخه و یا تزریق کورتیزون

•         استفاده از کمپرس سرد

اگر روش های فوق باعث تسکین نشد، پزشک شما ممکن است جراحی مانند عمل جراحی بونیونکتومی را توصیه کند. اما روشهای مختلف جراحی وجود دارد که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. زمان بهبودی پس از جراحیبونیونمی تواند طولانی باشد و توجه داشته باشید که پس از جراحی، برای جلوگیری از عود مجدداً باید کفشهای مناسبی را بپوشید.

نقرس

نقرس نوعی آرتروز التهابی است که می تواند بسیار دردناک باشد. به طور معمول انگشت شست پا را تحت تأثیر قرار می دهد، اما می تواند انگشتان دیگر پا، مچ پا و زانو را نیز تحت تأثیر قرار دهد. درد، تورم، قرمزی و گرما از علائم رایج نقرس است. ابتلا به دیابت خطر نقرس را افزایش می دهد. مطالعات نشان می دهد که افراد مبتلا به دیابت نوع 2 به احتمال زیاد به هایپراوریسمی مبتلا می شوند، شرایطی که اسید اوریک بیش از حد در بدن وجود دارد و باعث تجمع بلورهای اسید اوریک در مفاصل و بافت ها می شود.

درمان

نقرس با ترکیبی از داروها و استراتژی های خود مدیریتی قابل مدیریت و درمان است. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

•         داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن، ناپروکسن سدیم، ایندومتاسین یا سلکوکسیب.

•         کلشی سین، داروی ضد التهاب برای کاهش درد

•         آلوپورینول، که میزان اسید اوریک ساخته شده را محدود می کند

•         فبوکوستات، که میزان اسید اوریک ساخته شده را محدود می کند

•         پروبنسید، که به کلیه ها کمک می کند اسید اوریک را دفع کند

•         پگلوتیکاز که برای نقرس شدید از طریق تزریق IV استفاده می شود

•         کورتیکواستروئیدها برای کنترل درد و التهاب

برای جلوگیری از شعله ور شدن نقرس در آینده، ممکن است دریابید که پرهیز از غذاهای غنی از پورین (مانند گوشت قرمز، گوشت اعضای بدن مانند جگر، غذاهای دریایی) و محدود کردن الکل مفید است.

شکستگی پا

شکستگی در افراد دیابتی بیشتر از افراد بدون دیابت رخ می دهد و دلایل آن می تواند عوارضی مانند نوروپاتی، عفونت، داروهای دیابت و احتمال سقوط بیشتر باشد. شکستگی پا، یک آسیب یا شکستگی در یک یا چندین استخوان در پا است. شکستگی ها می توانند کوچک باشند که به شکستگی های مویی یا موبرداشتن استخوان معروفند یا آسیبهای وسیع مانند شکستگی استخوان. درد ضربان دار، تورم، کبودی، حساسیت به لمس و درد همراه با راه رفتن از علائم شایع شکستگی پا است.

درمان

درمان شکستگی پا به نوع، محل و شدت آن بستگی دارد. استراحت و تحمل وزن محدود، همراه با دارو برای کاهش درد و تورم توصیه می شود. اگر استخوان ها پس از شکستگی در راستای طبیعی نباشند، ممکن است نیاز به دستکاری داشته باشند تا دوباره آنها را در یک راستا قرار دهند. اگر استخوان ها پایدار نباشند، ممکن است نیاز به جراحی برای قرار دادن پین های فلزی، صفحات یا پیچ هایی داشته باشید تا استخوان ها را در طول دوره ی ترمیم در جای خود نگه دارند (اصطلاحا به آن تثبیت داخلی می گویند). ممکن است لازم باشد که قسمت شکسته گچ گرفته شود و به شما توصیه شود که از عصا استفاده کنید.

استئومیلیت

استئومیلیت یک عفونت و التهاب استخوان است. افراد دیابتی در اثر زخم پا در معرض ابتلا به استئومیلیت قرار دارند، به یاد داشته باشید که زخمهای پا می تواند به دلیل نوروپاتی، PAD یا بریدگی یا جراحت ایجاد شوند که بهبود نمی یابند. درمان استئومیلیت در افراد دیابتی دشوار است. علائم شامل درد یا حساسیت در ناحیه آسیب دیده، تورم، گرما و قرمزی است. چرک نیز ممکن است از زخم پا خارج شود. علائم دیگر ممکن است شامل تب، لرز، حالت تهوع و الگوی راه رفتن دردناک باشد.

درمان

نمونه ای از زخم باز یا آبسه ی روی پا ممکن است برای کشت زخم و همچنین برای بررسی اثربخشی آنتی بیوتیکها برداشته شود. آنتی بیوتیکها برای از بین بردن باکتری های عامل عفونت تجویز می شوند. در بعضی موارد، ابتدا جراحی برای پاکسازی عفونت و استخوان مرده (دبریدمان) مورد نیاز است، سپس آنتی بیوتیک تجویز می شود. برای اطمینان از برداشته شدن استخوان آلوده باید استئومیلیت را به دقت کنترل کرد.

منبع:

https://www.diabetesselfmanagement.com/education/common-causes-of-diabetic-foot-pain/